Op avontuur

Omdat we nog niet zo’n ervaren kampeerders of campeerders – hoe wil je het noemen? – zijn hebben we besloten om een ‘veilige’ camping met stroom en douches en wc’s op te zoeken. Lekker makkelijk. We hebben een fijn stukkie gras bemachtigd en de bus ziet er leuk uit. Het voelt ook al wel een beetje als ‘onze’ bus!

Het slapen zelf is de eerste nacht best wennen, maar uiteindelijk valt het mee en maken we nog een redelijke nacht. En het ziet er ook erg gezellig uit ’s ochtends zo met die gordijntjes dicht.

Als we weer weg willen rijden op weg naar ons eerste wandel startpunt blijkt dat we inderdaad nog niet zulke ervaren campeerders zijn. “Help, m’n schoenen!” hoor ik naast me als we wegrijden, en als we de schoenen alsnog gered hebben van het grasveld, blijkt ook dat het misschien handig is als we de raampjes van de bus dichtdoen voordat we gaan rijden.

Tussen de middag willen we natuurlijk niet alleen stokbrood met Franse kaas (we zijn in Frankrijk) maar we willen er uiteraard ook uitzicht bij! We rijden een willekeurige heuvel op en vinden halverwege een mooi vlak stuk voor de lunch mét een ideaal foto momentje voor de überbus.

De wandeling die we ’s middags maken is superleuk (en een beetje eng, maar dat krijg je als je een schijterd bent qua hoogtes J). We hebben weer 3 ruïnes van onze lijstje kunnen strepen – check! – en het uitzicht is super.  Maar de wandeling was ook best vermoeiend. De tweede nacht die we maken is dan ook een stuk beter.

Zondagochtend blijkt dat Franse kaas erg leuk is, maar dat de sterkere varianten de geur in je koelkast er niet echt beter op maken. We proberen de fromage-du-pied kaas dan ook zo snel mogelijk op te eten! (en bij thuiskomst krijgt de koelkast speciale schoonmaak-aandacht).

Na het ‘help, m’n schoenen’ debacle van de dag ervoor, gaan we nu wel goed voorbereid op pad richting Luxemburg. Ook hier hebben we weer een leuke camping uitgezocht – al blijkt bij aankomst dat het een ANWB erkende camping is, en hoewel we Nederland best leuk vinden, vinden we het op vakantie helemaal niet erg om het eens zonder Nederlanders te doen.

Gelukkig gaan we snel weer de hort op richting volgende wandeling. Het is prachtig, met veel rotsen, groen, mos, watertjes en mensen die in de rotsen gaan hangen. We doen ook nog aan speleologie want op sommige plaatsen kun je door een spleet in de rotsen lopen (nou ja; jezelf er doorheen wringen). Dit gaat onder zachte dwang, maar uiteindelijk wurm ook ik me door de rotsen heen.

’s Avonds genieten we van een mooie zonsondergang en proberen we voor het eerst het fornuis van de bus uit. We koken een eitje, en er wordt een worstje gebakken. Ook dit gaat prima!

Helaas is het dan alweer maandag en tijd om naar huis te gaan. Het was een kort weekendje, maar het voelde toch als een échte vakantie!

Als klapper op de vuurpijl slik ik mijn twijfels in, en kruip ik in Luxemburg achter het stuur van de bus. Tenslotte hadden we speciaal deze bus gekregen omdat ik hier ook een beetje fatsoenlijk bij de pedalen kan met mijn korte pootjes. En natuurlijk gaat het heel goed! De bus rijdt heerlijk en je zit lekker hoog!

Kortom, het was een top weekend!